Iedereen kent de uitspraak, “om door een ringetje te halen”, ik hoort het gasten ook steeds vaker zeggen bij bruiloften. Een hoog “wauw” gehalte waarbij de gasten doelen op het bruidspaar. Wat zien ze er beeldschoon uit, het bruidsparen is om door een ringetje te halen! Dat is natuurlijk direct een mooi bruggetje voor mijn tweede blog. Het onderwerp laat zich makkelijk raden…. Juist ja, de trouwringen…

Eén van de belangrijkste zaken om zeker niet te vergeten op een trouwdag zijn de trouwringen! Vaak worden deze meegenomen door de getuigen of door de ceremoniemeesters. Gekscherend heb ik wel eens gevraagd –voorafgaand aan een ceremonie- “heeft de getuigen de ringen bij zich?” “Ja, mooi dan kunnen we beginnen.” Je moet er toch niet aan denken dat op het moment suprême,
het omschuiven van het symbool van de eeuwigdurende liefde en trouw, de ringen nog op de keukentafel liggen…. Gelukkig is het nog nooit gebeurd, maar het is zeker de moeite waard om hem op te nemen op jullie check lijstje!

De ringen vervullen dus een belangrijk item tijdens de huwelijksvoltrekking. Twee geliefde geven elkaar de ring als teken en symbool van eeuwig durende liefde en bewijzen daarmee aan de buitenwereld dat ze aan elkaar ‘verbonden’ zijn.

Zoals elk bruidspaar, getuigen of elke gast van een trouwerij weet is de trouwring cirkelvormig waarbij ik me dus sterk afvroeg waarom dat was…

De geschiedenis van de trouwring is redelijk mysterieus en mijn onderzoek langs diverse juweliers en edelsmidbedrijven namen me mee naar de weelderige oevers van de Nijl waar de oude Egyptenaren woonden. Daar werden de eerste trouwringen gevonden. Deze waren niet van metaal gemaakt maar gewoon van simpele rietstengels. Hier is de traditie van de trouwring dus geboren, waarschijnlijk door een boerenjongen die een zelfgemaakte ring van riet om de vinger van zijn geliefde schoof. Niet alleen het symbool van eeuwigheid werd met de vorm aangegeven maar ook leek de ring op de zon, wat een belangrijk symbool voor de Egyptenaren was. De Egyptenaren droegen de ring aan de middelvinger van de linkerhand. Hiervan werd namelijk gezegd dat er een ader door de vinger loopt die direct naar het hart gaat. De Grieken en Romeinen hebben dit gebruik overgenomen en de Romeinen noemden de trouwring dan ook ‘vena amoris’ wat ader van de liefde betekent.

Tegenwoordig kennen we ringen in vele soorten en maten. Van goud, met edelstenen of diamanten, je kan het zo gek niet bedenken. Bij de Romeinen werden de trouwringen vaak van ijzer gemaakt, om een ‘ijzersterk’ huwelijk te symboliseren. Ook kunnen er verschillende edelstenen op de trouwring zitten. Elke edelsteen heeft vaak ook een eigen betekenis. Bij het uitkiezen van de perfecte trouwringen kan het dus erg leuk zijn om je te verdiepen in de achterliggende betekenissen en te zoeken naar de symbolische waarden die jullie als bruidspaar het meeste aanspreekt. Mocht je dat natuurlijk allemaal te gek of te duur vinden, wees gewoon eens creatief, een ring van rietstengels kan dus ook prima!